برادران بزرگتر از محضر فقها و اساتیدی مثل آقا ضیاء عراقی برخوردار بودند که با وفات وی حدود ۱۳۲۰ به ایران بازمی‌گردند و بیماری مادر آنها را بیشتر به تمرکز در حوزهٔ قم و آیات عظام آقا سید محمد حجت، سید محمدتقی خوانساری، سید محمدالدین صدر، شیخ مهدی مازندرانی، سید احمد خوانساری و … می‌کشد.
شمس‌الدین مجتهدی نجفی نیز در نجف از حوزه و درس بزرگانی چون آقا سید ابوالحسن اصفهانی، کمال استفاده را می‌برد ولی با درگذشت استاد به سال ۱۳۲۵شمسی و ۱۳۶۵ قمری و کسالت مادر، ایشان هم به اخوانش درحوزهٔ قم و هم درسی و مباحثه با فضلائی چون شیخ جعفر سبحانی تبریزی و دروس بروجردی، حجت، روح‌الله خمینی، علامه طباطبایی و… می‌پیوندد.
